Bir kağıt - Bir Kalem

Tek istediğim bunlar, küçük yazar, sığdırırırım iletmek istediklerimi. Şu şöyle yapılsın, buna şu verilsin, hepinizden özür dilerim gibi.
Ben kötü oldum. Kötüyüm ben. Kötü biri. Hepinizden af dilerim.
Şartlar beni bu duruma mı sürükledi ?
Bahane gelmesin aklıma.
Hak mı ettim?
Birinci tekil yazmaktan nefret ediyorum.
Kalemim olsun, yazayım, ciltlensin. Olmaz ama. Olsa keşke,
Şarkının en can alıcı kısmındayım. Ah canım !
Ter kokan yastığımı istiyorum. Bu klavyeye ihtiyacım yok benim. Yok ama şu an o. Biri gelse keşke. Çabuk olsa ya, zaman daralıyor gibi...
Damarlarım acıyor. Gözlerim acıyor. Acımazlar ama.
Hep bir enstrüman çalmak istedim. Olmadı.
Sahneye çıksam bağırırım. Aya gideyim ben. Bağırayım orda.
Neden somutum? Neden somutuz? Somut olmak istemiyorum, soyut olayım, yük geliyor bedenim. Çok hem de.
Algıda seçicilikten nefret ediyorum. Unutmadığım şeyleri hatırlamaktan, yatakta uyuşmaktan da.
Hayır, ben ergen değilim. Sıyırdım ben.